பெண்மையின் கோபம்

சாரல் தூறிய பொழுதொன்றில்
சருகோசை இசைத்து
கொலுசுகள் பாட
விரைந்தோடுகிறாள்
மலங்கழிக்க

சொட்டுத் துளிகள்
ஒன்றையொன்று உதைக்க
இலைநுனிகளை ரசிக்க நேரமின்றி
கரமறுந்த மரத்திடுக்கில்
மறைகிறாள்

புலமை நிறைந்த மரக்காடு
சப்தக் கவியெழுத
அவளுக்கு உறங்கிக் கொண்டிருந்த
அச்சத் தன்மை ரசிக்கத் துவங்குகிறது

சேறு விழுங்கிய சொட்டொலி
காது படலத்தை கிழித்தெறிகிறது
மிரட்சியால் கண்கள்
கதவு பூட்டிக் கொள்கிறது

இயற்கை அவளை
அந்நேரத்திலும் ரசிக்கிறது
அங்குல அங்குலமாய்
அவள் அங்கங்களைத்
தொட்டு நுகர்ந்து ருசிக்கிறது.

காடுவழி உட்துளைந்து
மரமெய் விட்டிறங்கி
கதிர்களோ துளிகளோ
அவளை அணைத்து முத்தமிட,

கோபத் தாக்கத்தின் வெட்கச்சிதறலில்
மெய்சிலிர்த்து முகம் சிலுப்பி
ஓடுகிறாள்..
வேற்றொருவன் காண்பதாக.
-------------------------------------------

தமிழிஷில் வாக்களிக்க..

தமிழ்மணத்தில் வாக்களிக்க..

எதிர்வாக்களிக்க.